I'm back! + bedankje :)

Heey!
Hier ben ik weer na super lang niet te hebben geblogged. Ik had het echt super druk met van alles dat ik het een beetje moeilijk vond om nog wat te verzinnen voor jullie. Maar! Het is nu al een paar weken vakantie en ik wil het weer op gaan pakken. Vandaag een best wel persoonlijk bericht, omdat ik op deze manier nog een paar mensen wilden bedanken. Ik hoop dat ik ze misschien aan het huilen maak, dan is mijn missie geslaagd ;) Maar ik begin snel want ik heb veel te vertellen!

Okay, waar te beginnen. Ik heb jullie al is eerder laten weten in mijn post over obsessies en verslavingen dat ik snel gehecht raak aan mensen, dieren, dingen, etc. Ook heb ik eerder al besproken dat ik heel erg van de musical Jersey Boys houd. Ik weet nog dat ik het erover had dat er nog 4 shows op de planning stonden, daar ben ik ietsje overheen gegaan... Mensen vragen mij ook regelmatig; "Waarom ga je nou zo vaak? Het is toch steeds hetzelfde?" Ja en nee. De show is qua script, zang en dans, vrijwel altijd hetzelfde. Maar je ziet toch altijd weer nieuwe dingen, of er gaat is een keer iets mis of net anders. Al die keren dat mij die vraag werd gesteld, heb ik dat geantwoord. Maar, ik ben één grote factor vergeten... En dat zijn alle lieve mensen die er ook altijd bij zijn.

Toen ik de allereerste keer naar Jersey Boys was geweest, was dat alleen met mijn moeder. Ik was super enthousiast en wilde heel graag nog een keer. Little did I know, was dat ik daarna nog zo'n  12 keer zou gaan. De cast was leuk, de dialogen waren goed, en de muziek was perfect. Deze musical heeft me daarom nog meer gemotiveerd om iets met mijn theaterdroom te gaan doen, en dat ik er gewoon voor moet gaan. Dus, ik wilde nog een keertje, maar dit keer niet alleen met mijn moeder. Dit keer waren we met een hele groep meiden. Mijn moeder had ze leren kennen via Twitter, en ik mocht ook mee. Ik vond het meteen super gezellig in de groep. Ik kreeg ook snel de bijnaam 'Tiener'. Zo voelde ik mij geaccepteerd, hoe gek ik ook deed. Ik keek er elke show weer naar uit, om de cast van te voren te spreken, om op de foto te gaan, maar ook om de meiden weer te zien.

Ik heb best wel een moeilijk jaar gehad, school, privé, mezelf. Ik ben blijven zitten, en had het daar erg moeilijk mee. Maar, de meiden stonden klaar voor me. Ik kreeg zelfs een cadeautje. Als ik een keertje low was, en er kwam weer een show aan, leefde ik helemaal op. De grapjes in de show, even dat momentje dat een cast-lid de tijd neemt om te praten, een weer bijkletsen met de meiden. Zij hebben mij daarin erg geholpen, geholpen het te accepteren, en dat het niet erg is om fouten te maken. 'Zij duwden mij over die berg'. Elke keer was weer gezellig, elke keer hielpen ze mij weer om uit mijn schulp te kruipen. Ik lach me kapot met ze als we iets zien op het podium of gewoon zomaar. Ik ben daar erg dankbaar voor, omdat ik me altijd zo blij voel na zo'n dag.
Dit weekend was ook het laatste, vandaag (27-07-2014) was de laatste show van Jersey Boys. Ik ben het hele weekend naar de shows gegaan, 2 op zaterdag, en dan vandaag de laatste. Na even lekker gehuild te hebben met ze allen, zijn we nog even wat gaan eten. En één van de meiden zei toen tegen me. "Je hebt een nieuwe familie." En zo voelt het ook echt. Dit is niet het laatste van ons! We hebben nu al weer nieuwe afspraken staan met ze allen, vrienden voor het leven. In ieder geval voor mij. Misschien vragen jullie je af, 'Waarom doet ze dit op haar blog?' Nah, pure nood hoor ;) Ik wist niet zo goed hoe ik ze dit moest vertellen, ik wilde ze allemaal in één keer bedanken. En dat lukt zeker niet in 140 tekens op Twitter, en op Facebook vind ik het ook zo suf ;P. Maar ik ga/heb ze de link getweet, of ik ga het op Twitter zetten, om ze het zo te laten weten. En bij deze ook nog de cast bedankt (niet dat ze dit lezen maar goed xD) Bedankt voor alle leuke shows, foto's, knuffels, etc. Dus thank you, thank you, thank you!

Lieven meiden!
Bedankt voor alles, en ik zal het nooit vergeten! Het was een pracht tijd, en ik hou heel veel van jullie! We gaan nog vele leuke dingen tegemoet en ik kijk er erg naar uit! Who loves you? Well, I do!!


Dusssss... Dat was het dan weer, xd. Mensen vragen me wel is, 'Ben je krankzinnig?' Ja, misschien wel, maar hé: learn to live with it.
Xxx-Sarina! <3 (A.k.a Tiener.)



*P.S de foto's zijn niet van mij! Behalve de eerste :))*